از کاه، کوه نسازید
زن و شوهری می خواستند به دیدار دوستی بروند که در چند کیلومتری خانه ی آن ها زندگی می کرد. در راه به یاد آوردند، باید از پلی قدیمی بگذرند که ایمن به نظر نمی رسید. با یادآوری این موضوع زن دچار تشویش و نگرانی شد و از شوهرش پرسید: « با آن پل چه کنیم؟ من نمی خواهم از روی آن بگذرم . قایقی هم در آنجا نیست که ما را به آن سوی رودخانه ببرد. »
مرد گفت: « آه، من به فکر این پل نبودم. به راستی این پل برای عبور خطرناک است. فکرش را بکن، ممکن است وقتی ما از روی آن عبور می کنیم، فرو بریزد و ما در رودخانه غرق شویم. »
زن ادامه داد: « یا فکرش را بکن، تو روی تخته ی پوسیده ای قدم بگذاری و پایت بشکند. در آن صورت چه کسی از من و بچه ها مراقبت خواهد کرد؟ »
مرد با وحشت گفت: « نمی دانم اگر پای من بشکند چه بر سر ما خواهد آمد، شاید از گرسنگی بمیریم. »
این گفت و گو همچنان ادامه داشت. زن و شوهر، هر دو نگران بودند و انواع بلاها و حوادث ناگواری را که ممکن بود برای آن ها پیش بیاید، تصور می کردند، تا سرانجام به پل رسیدند. اما در اوج ناباوری دیدند که پل جدیدی به جای پل قبلی ساخته شده است و به سلامت از آن عبور کردند!
نگرانی به چیزی کوچک سایه ای بزرگ می دهد. « مثل سوئدی »
نگذار موریانه ی نگرانی بنای زندگی ات را ویران کند. « دیل کارنگی »
محمدنبی پور:مشاور بازاریابی، فروش و مدیریت
0 دیدگاه