تحقیقاتی که در زمینه زبان بدن توسط جرارد نیرنبرگ و هنری کالرو انجام شده و در آن توجه ویژه ای به قوزک پا ی شرکت کنندگان داشته اند،نشان می دهد که اکثر افرادی که قوزک پایشان را در هم قفل می کنند از بروز احساسات خود جلوگیری می کنند.
خدمه ی پروازی خطوط هواپیمایی طوری آموزش دیده اند که بتوانند مسافرانی را شناسایی کنند که به سرویس دهی نیاز دارند،اما آنقدر خجاتنی اند که نمی توانند در خواستشان را بیان کنند. مسافران مضطرب قوزک پاهایشان را به ویژه موقع بلند شدن هواپیما در هم قفل می کنند. این افراد هنگام پذیراییِ خدمه ی کابین معمولاً قوزک پاهایشان را از هم باز می کنند و به سمت لبه ی صندلی می آیند. در هر حال اگر قوزک پاهای کسی هم چنان قفل شده باقی بماند، خدمه فکر میکنند که احتمالاً او واقعاً به چیزی احتیاج دارد حتا اگر به ظاهر انکار کند. خدمه در واکنش به رفتار آن فرد از او می پرسند که آیا مطمئن است که چیزی نمی خواهد. این شیوه ی سوال کردن از مسافر باعث می شود که او راحت تر با آن ها برخورد کند.
تحقیقات بیشتر روی بیمارانی که عمل جراحی دندان انجام داده اند، نشان می دهد که از ۱۵۰ مرد بیمار، ۱۲۸ئنفر بلافاصله بعد از آن که روی صندلی دندان پزشکی نشستند، قوزک پاهایشان را قفل کردند. این مردان اغلب به دسته ی صندلی می چسبیدند یا دستان شان را دور کشاله ی ران شان به هم می فشردند. این تحقیقات هم چنین نشان داد. که از میان ۱۵۰ زن فقط ۹۰ نفر آن ها موقع نشستن بر روی صندلی قوزک پاهایشان را قفل کردند. البته زنان اغلب دستانشان را به هم می فشردند، اما بعد از مدتی آن ها را از هم باز می کردند.
اگر فردی در اتاق انتظار نشسته و قوزک پاهایش را قفل نکرده باشد، احتمالاً برای معاینه ی معمولی که می داند خیلی طولانی یا دردناک نخواهد بود به آن جا آمده است. اگر به دلیل نیاز به کار فراوان روی دندان ها، بیمار مجبور باشد چندین بار به دندان پزشکی برود، بعد از بار چهارم یا پنجم راحت تر روی صندلی دندان پزشکی می نشیند و قوزک پاهایش را قفل نمی کند.
تحقیقات مربوط به بخش قانون گذاری و هیئت دولت نشان می دهد که اکثر افرادی که از آنها مصاحبه به عمل می آید، ابتدای مصاحبه قوزک پاها را در هم قفل می کنند. دلیل این کار به همان اندازه که ممکن است مربوط به ترس باشد،احتمالاً از احساس گناه ناشی می شود.
متهمانی که بیرون سالن دادگاه در انتظار فرصت دفاع خود نشسته اند، در تلاش برای کنترل احساسات خود احتمالاً سه برابر بیشتر از افراد شاکی قوزک پاهایشان را در هم قفل و زیر صندلی جمع می کنند.
تحقیق نیرنبرگ و کالرو روی تامین نیروی منابع انسانی نشان داد که اکثر مصاحبه شوندگان احساس یا نگرشی را مخفی می کنند.
با استفاده از تکنیک های مناسب پرسشگری طی یک گفتگو، که در آن یک طرف قوزک پاها را قفل می کند، فرد پرسشگر می تواند کاری کند که طرف مقابل راحت بنشیند و اطلاعات با ارزشی را فاش کند.
در نهایت، تحقثق نیرنبرگ و کالرو نشان داد بیمارانی که با صندلی چرخدار به اتاق جراحی منتقل می شوند در حالی که قوزک پاها را قفل و دست ها را درهم گره کرده اند، به احتمال زیاد با آنچه گریز ناپذیر است کنار نیامده اند.
منبع:mohammadnabipour.com
محمدنبی پور
0 دیدگاه